O HOME DO XORNAL
Puxémoslle o nome de “o señor do xornal”, non porque publicase el o xornal ou porque fose redactor nun deles, nin tampouco porque os repartise, non ....él mesmo levaba, á velocidade dunha moto, as novas dende unha punta de Corrubedo á outra e grazas a él facíanse públicas tódalas informacións de carácter persoal. Deste xeito calquera que quixera podía estar ó día do que acontecía. A súa incansable dedicación facía de Corrubedo un pobo completamente informado que buscaba en Galiza o seu semellante - máis actual, máis rápido e máis auténtico do que sería posible a través de calquer medio de comunicación moderno. De súbito a historia sufriu un cambio brusco porque “o señor do xornal” tivo que someterse a varias operacións de cadeira. Debido ao longo deambular polas salas de operacións de toda Galiza ,a comunicación en Corrubedo case deixou de existir. A pesar de que ao final puido voltar a camiñar sen dor, deixou de moverse en moto e con elo de exercer o seu servicio de información. Os abonados ó xornal local voltaron a incrementarse e as novas voltaron a transmitirse polo aburrido medio de comunicación.

CORRUBEDO
As coordenadas de Corrubedo: N 42º 34, W9º 04´, boa ubicación xunto ó Atlántico con moitas pequenas calas e unha praia inmensa nunha paisaxe de dunas imponentes protexidas como paraxe natural e un faro clásico e un pequeno porto, como corresponde a unha localidade tan importante. Corrubedo recibe os visitantes cunha avenida chamada Buenos Aires ,aínda que lle faltan os chopos ( á ezquerda e dereita da avenida) pero estou seguro que se colocarán antes das próximas eleccións, posto que ata agora sempre se viu algunha „boa obra“ antes destas. Fai anos facíanse realidade estas „obras“ a través dun tramo de estrada recén asfaltada, un porto renovado e ampliado ou novas pistas rurais.
Os habitantes de Corrubedo son unha caste especial. Gústame comparalos moito cos habitantes da Baixa Saxonia ou de Mecklenburgo pois son moi reservados cos descoñecidos e xa cando coñecen a persoa tornanse moi abertos e as veces moi cariñosos. Cando lle teñen tomado agarimo a alguén, este é para sempre.
Nas crónicas familiares sempre se poden atopar unha ou dúas persoas que traballaron no mar: en pequenos pesqueiros, buques de carga ou en plataformas petrolíferas. Como consecuencia, isto condicionaba a vida familiar xa que todolos homes pasaban moitas veces de 3 a 6 meses realizando traballos duros en alta mar e as mulleres formaban un colectivo solidario moi forte.
Os galegos diferencianse, principalmente, nunha característica dos meus paisanos alemáns: cando contan algo son capaces de meterse de cheo no papel da persoa sobre a que están a falar, imitando a súa voz e descrebendo o seu físico, co uso da mímica e, incluso, conseguindo asemellar o carácter da persoa en cuestión. Para min, cada narración resulta ser unha peza de teatro perfectamente interpretada.
Nos últimos 3 anos notouse un crecimento impotante do espacio habitable ( contase que case non hai terreo para comprar). Durante un tempo víanse os domingos mandas de interesados paseando polas terras, marcando os posibles ou futuros lindes de construcción. Hoxe en día, con tantas novas edificacions , case non se pode recoñecer o antigo e acolledor Corrubedo.
Hai moitos , moitos anos aquí existía a pirateria, pero non dende grandes barcos de captura ... e BUMM! senon que se atraían os barcos con falsos sinais dende o faro cara as penas ou cara o bravo mar; desvíabanse os barcos ás rochas. Se observamos a chamada Costa da Morte, só cunha pouca de fantasía, podemos ver o escenario ante os nosos propios ollos.
Logo seguiulle unha época de tráfico de tábaco. Polas noites camións esperaban en pequenas calas ós barcos que viñan cargados con mercancia. A policia, según contan, tamén se encontraba presente alí e facía o que mellor sabía facer: vixiaba a operación e protexía ás persoas que traficaban!
Nos últimos anos producironse aquí tres graves catástrofes, unha delas veu como consecuencia do desastre dun petroleiro. Este partiu en dous debido a unha tormenta e como derramou, ainda dende as profundidades, o seu contido de petroleo por toda a costa galega. Case desmaiado podíase observar como tal veneno destruía case por completo o mundo mariño. Milleiros de voluntarios de todo o mundo, principalmente dende o resto de España, axudaron a separar esta masa dura e pringosa da area e das rochas. A segunda catátrofe vivida foi debido ás choivas descomunais, grandes zonas quedaron baixo a auga, o que provocou un estado de alerta de grande importancia. Finalmente, o terceir xinete da Apocalipse, un gran incendio iniciou por toda Galicia e deixou tras sí unha gran superficie queimada; para elo tamén acudiron voluntarios ,para poder levar a cabo a reforestación.
Por certo as pezas partidas do petroleiro Prestige encontranse o Leste, a 2000 metros de profundidade e seguen derramando pequenos restos de petroleo.

El barrendero

"El jefe de la limpieza de las calles de Corrubedo"

con su " Rolls Rois "

Foto

historias de Corrubedo

Foto actual de la antigua peluqueria